Σεξουαλική βία

Χωρίζεται σε δύο σκέλη.

Την αποδεκτή βία από τους ερωτικούς συντρόφους (τουλάχιστον εξ' αρχής αν συναινούν, αν και στην πορεία μπορεί αυτό να αλλάξει, γιατί το κάθε άτομο θέτει διαφορετικά σαδομαζοχιστικά όρια). Σε περίπτωση που υπάρχει συναίνεση για σαδομαζοχισμό και στην πορεία κάποιος το μετανιώσει, μα ο άλλος-άλλοι δε σταματούν - τότε μιλάμε για βιασμό, αν και είναι δύσκολη υπόθεση δικαστικά. Σε περίπτωση που υπάρχει αποδοχή της βίας στο σεξ, τότε ίσως δεν έχουμε βιασμό (πρέπει να γίνει καταγγελία). Όμως ανά πάσα στιγμή αυτό μπορεί να ανατραπεί, αν έστω και ένας επιθυμεί, μπορεί να καταβάλει μηνύσεις. Η βία στο σεξ είναι νομικά παράνομη. Αν κάποιος κάνει σωματικές βλάβες σε άτομο που συναινεί, πάλι η βία είναι παράνομη, απλώς για να αποδειχθεί, θα πρέπει να υπάρχει καταγγελία. Σε καμία περίπτωση δεν είναι νόμιμο να τραυματίζεις άτομο που επιθυμεί τραύμα. Ο νόμος το απαγορεύει κατηγορηματικά. Στα σχολεία αυτό δεν γίνεται γνωστό στους νέους, οι οποίοι σε έρευνες εφημερίδων έχουν άπειρες διαφορετικές και θολές απόψεις - όσον αφορά την πρόκληση σωματικών βλαβών - έστω μικρών (αυτό θα το κρίνει ο ιατροδικαστής) σε άτομο που το ζητάει ή έστω το αποδέχεται.

Δεύτερο σκέλος. Ο βιασμός (μη συναινετικές ερωτικές πράξεις). Ηθικά υπάρχουν δυο κατηγορίες βιασμών. α) Ο θύτης-θύτες δεν έχει ερωτική σχέση με αυτό. β) Ο θύτης-θύτες έχει ερωτική σχέση με το θύμα-θύματα, απλώς την στιγμή του βιασμού το θύμα δεν συναίνεσε στην πράξη. Νομικά-ερμηνευτικά υπάρχουν τρεις κατηγορίες βιασμών (εντελώς νομικά μόνο μία). Δυο βασικές, και η μια έχει υποκατηγορία. Δηλαδή, στην περίπτωση που το θύμα έχει ερωτική απλώς σχέση, μα δεν υπάρχουν αρκετοί μάρτυρες να επιβεβαιώσουν την σχέση, δυσχεραίνεται κατά πολύ η υπερασπιστική γραμμή του βιαστή. Ενώ αντίθετα, αν το "ζευγάρι" πχ ήταν παντρεμένο, τότε υπάρχουν κάποια ελαφρυντικά σε σχέση πάντα με το αν υπάρχουν και άλλες σωματικές βλάβες. Επίσης αν θύτης και θύμα είχαν σχέση και δεν είχαν χωρίσει, το παραδέχονται και οι δυο και μάρτυρες, τότε αυτό είναι ένα ελαφρυντικό.